کاش ای تنها امید زندگی میتوانستم فراموشت کنم...

یا شبی چون آتش سوزان دل ، در مزار سینه خاموشت کنم....

کاش چون خوب گران از دیده ام ، نیمه شب ها یاد رویت می گریخت....

مرغ دل افسرده حال و خسته پر ، از دیار آرزویت می گریخت...